Literatura

Asia

Co lubicie czytać?

Ja miłuje wszystko co ma psie wątki

z zapartym tchem pochłonęłam Marley i Ja - Johna Grogana
teraz czytam Spacer po szczęście - Lucy Dillon.
Ostatnio pochłonęłam 2 części Dziennika Bridget Jones i stwierdziłam że polubiłam romanse Oo

cainees

No niee, nowy temat xD Dobra, ja lubię bardzo na chwilę obecną "Tam, gdzie spadają anioły", jest nutka fantastyki połączona z realnym światem, a wszystko dzieje się współcześnie (książka napisana w 1998r, więc można tak powiedzieć) no i bohaterką jest trzynastoletnia Ewa, czyli rówieśniczka. Lubię

Ale podoba mi się też Zmierzch, całą sagę przeczytałam. Film jest okropny w porównaniu do książki - niestety pierwszą część najpierw obejrzałam a dopiero potem przeczytałam; za to w dalszych częściach nie popełniłam tego błędu

Gość

A ja czytam ( a raczej zabieram się do czytania Alchemika)
Tak to już przeczytałam Hetalię, Psy, Ja albo mój pies i Księga Psów. Jeszcze kiedy byłam młodsza to przeczytałam parę razy Fantastyczna kraina pana myszyna xD. Teraz czytam ''Zaklinacz Psów''- tym razem nie Cesara tylko Paula Owensa Smile

Oczywiście jeszcze lektury...

Asia

a czytałyście może "Strzeż się psa"?
To kryminał, podobno dobry mam na niego chętke ale na razie skończe Lucy Dillon

Gość

Nie czytałam, ale przeczytam Smile

Asia

Początek książki Lucy DIllon - Spacer po szczeście, którą właśnie czytam.
Kto przeczyta całe? hyhy ;>

Było to pierwszego maja trzy lata temu - tego dnia Ben wziął wolne pierwszy raz od kilku miesięcy. Juliet doskonale pamiętała, jak wyglądał, odwracając się i mrużąc brązowe oczy, gdy usłyszeli tandetny żart.
- Bad Minton! Kapujesz, Jools? Badminton? Ha ha, ha ha ha!
Tamten moment utkwił Juliet w pamięci z powodu dwóch charakterystycznych dla Bena rzeczy. Jedną z nich był radosny i zaraźliwy śmiech, który znienacka wstrząsał jego atletyczną sylwetką miłośnika ruchu na świeżym powietrzu i zawsze wywoływał uśmiech na jej twarzy, od kąt usłyszała go po raz pierwszy w szkole - po równie okropnym dowcipie.
Drugą była wiśnia. Ben ją uwielbiał. Jako architekt krajobrazu ubóstwiał każde drzewo, ale wiśnia była jego ukochanym w całym miasteczku. Ilekroć przejeżdżali obok niej wiosną, za każdym razem kazał Juliet przyrzekać, że gdyby umarł pierwszy, zasadzi mu wielką wiśnię, żeby przynajmniej raz w roku mogła cieszyć oko kwietną kaskadą spływającą na ziemię jak spódniczka baletnicy.
Juliet nie mogła już o tym spokojnie myśleć. Znalazła inny wyjazd z Longhampton, bo na sam widok drzewa jej oczy niebiezpiecznie zachodziły mgłą.
Zaniedbany terrierek, którego pokazano im w schronisku, wabil się Dodger, ale gdy tylko spojrzeli po sobie z Benem, stał się Mintonem. Patrzył na nich z takim zapałem i entuzjastycznie merdał kikutem ogona, że nietrudno byłoby sobie wyobrazić, jak połyka lotkę tylko po to by rozbawić swojego pana. Kiedy rozmawiali z kierownikiem schroniska, zdążył zaprezentować "siad" , "poproś" i " leżeć".
Minton spozierał ze smutkiem na Juliet, ze swojego koszyka. Miał kolor kremowej śmietany, z wyjątkiem brązowej łatki nad lewym okiem. Juliet sugerowała, żeby nazwać go Łatka. Albo Kapitan Hook. Ale jej propozycje trafiały w próżnię. Ben już witał się z Mintonem.
Od tej chwili Minton stał się psem Bena, mimo że to Juliet karmiła go, sprzątała po nim i wyrywała mu skarpetki z pyska. Ben zabierał go do pracy, sadzając na przednim siedzeniu furgonetki, a Minton był najszczęśliwszy, gdy truchtem usiłował dotrzymać kroku długonogiemu Benowi. Minton i Juliet żyli teraz jednak w wielkiej przyjaźni. Czasem zastanawiała się, kto kim się opiekuje.
- Juliet, wyglądasz na zmęczoną. Jesz?
Skinęła głową
- Juliet!
Spojrzała uważniej. Mogłaby przysiąc, że Minton przewrócił oczami.
Niechętnie odrewała wzrok od psa i skierowała go na matkę. Diane siedziała z zaciśniętymi kolanami na przykrytym prześcieradłem krześle. Jej życzliwą twarz ściągał wyraz troski - i wysiłku, by jej nie okazać. Ben zawsze twierdził, że dla niej szklanka nigdy nie była w połowie pełna, ale zawsze w połowie pusta i zrobiona ze szkła.
- W ogóle nie jesz - ciągnęła - Właśnie zajrzałam do lodówki. Ciągle masz całe jedzenie, które ci przysłałam w zeszłym tygodniu. Już przeterminowane. A było bardzo dobre - dodała z nutą urazy. - Gotowe dania z Marks & Spencer. Żebyś nie musiała gotować.
- Nic mi nie jest, mamo. Wyglądam, jakbym traciła siły?
Dianie spojrzała uważnie na córkę.
- Owszem - odrzekła. - Naprawdę tak wyglądasz.
Juliet wiedziała na pewno, że tak nie jest. Po dziesięciu latach w pracy w cateringu, gdzie specjalizowała się w babeczkach na przyjęcia weselne i wykwintnych ciastkach, zgromadziła spory zapasik żelaznych racji słodyczy, któremu było jeszcze daleko do wyczerpania. Owszem, nie miała wielkiej ochoty męczyć się z plecakiem z wołowiną i cynaderkami, choćby to miało być delikatesowe danie z ekologicznej mąki, ale kitkatów ubywało w zaskakującym tempie. Potrafiła zjeść całą paczkę. Czasami zjadała. W pobliżu nie było nikogo, kto by jej tego zabronił.

to jest 1/3 pierwszego rozdziału Razz

Gość

Chciało Ci się to pisać?
o_O

Asia

mam chwile kiedy musze sie odstresować i robie to na różny sposób ;D

cainees

Eh, nie chce mi się tego czytać - sorki Asia xD

Asia

to wyzwanie dla cierpliwych ;>

Asia

ale jak sie komuś będzie nudziło to można poczytać, książka fajna Razz

tyle ze całej nie przepisze xD

Gość

Sorki, mam lenia (znowu).

cainees

Ja tak samo Very Happy

Asia

nie mówie że od razu ale kiedyś spróbujcie bo to uzależnia ;D
tzn mnie bo ja lubie tego rodzaju ksiażki

Gość

Wybacz, moje lenistwo ogranicza mnie do tylu rzeczy.. Very Happy